مردم را روزگارى رسد که در آن از قرآن جز نشاندن نماند و از اسلام جز نام آن . در آن روزگار بناى مسجدهاى آنان از بنیان آبادان است و از رستگارى ویران . ساکنان و سازندگان آن مسجدها بدترین مردم زمینند ، فتنه از آنان خیزد و خطا به آنان درآویزد . آن که از فتنه به کنار ماند بدان بازش گردانند ، و آن که از آن پس افتد به سویش برانند . خداى تعالى فرماید : به خود سوگند ، بر آنان فتنه‏اى بگمارم که بردبار در آن سرگردان ماند و چنین کرده است ، و ما از خدا مى‏خواهیم از لغزش غفلت درگذرد . [نهج البلاغه]

بیا

بیا(سه شنبه 87 فروردین 27 ساعت 7:33 عصر )

این وبلاگ در نظر دارد تا یک هفته دیگر به روز شود نظرات خود را ارسال کنید

va digar hich

» محمد
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های وبلاگ

بیا